ریزش موقتی موها

به طور کلی ریزش موها ممکن است موقتی یا غیرموقت باشد. برخی از ریزش‌های غیرموقت، امکان برگشت دارند و برخی دیگر غیرقابل برگشت است.

روزانه بیش از 100 تار مو در ریزش موقت می‌ریزد که معمولا چنین شرایطی، اضطراب و تنش زیادی را برای شخص به همراه دارد، ولی خوشبختانه در اغلب موارد، این موقعیت‌ها طی چهار تا شش ماه به حالت قبلی بر می‌گردد.

وی با اشاره به برخی دلایل ریزش موقت موها می‌افزاید: استرس‌های ناگهانی مثل شنیدن ناگهانی خبر بد یا مواجهه با حادثه یا تصادف، به ریزش موقت موها منجر می‌شود. البته در چنین مواردی استرس‌های روزمره و طولانی مورد نظر نیست. از سوی دیگر، بیماری‌های شدید که در کنار استرس بیماری، فشار روانی زیادی را نیز به بیمار تحمیل می‌کند باعث ریزش موقت موها می‌شود. به عنوان مثال، چند هفته بعد از سرماخوردگی شدید می‌توان ریزش برگشت‌پذیر داشت. همچنین ریزش مویی که به دنبال جراحی‌ها رخ می‌دهد و بعد از مدتی اصلاح می‌شود نیز از ریزش‌های موقتی محسوب می‌شود.

از درمان‌های جدیدتر ریزش موی آندروژنیک یا ریزش موی تلوژنی (مثلا به دنبال مصرف برخی داروها یا رژیم‌های غذایی نامناسب) تزریق برخی داروها به پوست سر است. در این روش که مزوتراپی نام دارد، داروهای مختلفی شامل ویتامین‌های مختلف گروه B و فاکتورهای رشد مختلف موثر در تقویت فولیکول‌های مو براساس صلاحدید متخصص پوست به صورت دوره‌ای در پوست سر تزریق می‌شوند.

این کار در بسیاری از موارد به توقف ریزش موی شدید و ضخیم‌تر شدن موهای نازک شده، کمک می‌کند. این درمان ابتدا به صورت هفتگی شروع می‌شود و سپس فواصل تزریق افزایش می‌یابد. امروزه با پیشرفت تکنولوژی، داروهای مزوتراپی در حال ورود به عرصه کاربری هستند.

از روش‌های دیگر که اخیرا در کنگره‌های علمی نیز به آن اشاره می‌شود، استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت خود فرد برای تقویت فولیکول‌های مو و درمان ریزش موی‌ آندروژنیک است. متاسفانه از این روش (PRP) در ایران استفاده‌های تبلیغاتی دروغین شد و عده‌ای پزشک‌نما، از آن به‌عنوان درمان قطعی فقط با یک بار تزریق یاد کرده‌اند اما این ادعا واقعیت ندارد.

برای رسیدن به هدف درمانی به تجدید تزریق نیاز دارد. مثلا در ابتدا چند جلسه تزریق هر 2 ماه لازم است و سپس در صورت رسیدن به پاسخ درمانی می‌توان فواصل تزریق را افزایش داد و نهایتا به سالی یک مرتبه رساند. اصولا ماندگاری تاثیر یک بار تزریق PRP حداکثر 300 روز است.

نکته مهم دیگر آنکه تزریق PRP برای همه افراد مفید نیست. مصرف برخی داروها مانند آسپیرین که عملکرد پلاکت‌ها را مختل می‌کند، تاثیر PRP را از بین می‌برد و همچنین در برخی بیماری‌ها مانند بیماری‌های خودایمنی یا در بیماران مبتلا به بدخیمی‌ها، مصرف PRP ممنوع است.

اما باید دانست که PRP‌ سرطانزا نیست اما اگر به یک ضایعه سرطانی یا دارای استعداد تبدیل به سرطان تزریق شود، پرواضح است که سیر آن را تسریع می‌کند و اگر جز این باشد PRP که غنی از فاکتورهای رشد مختلف است، دیگر PRP نیست.

میزان تاثیر PRP در ریزش موی آندروژنیک در افراد مختلف متفاوت است و در عده‌ای هیچ اثری ندارد و در برخی اثر کاملا واضح و اعجاب‌انگیز دارد. معلوم نیست که چه عواملی در این تفاوت موثرند و هنوز تا یافتن پاسخ مطالعات علمی فراوانی لازم است.