انواع ریزش مو

آلوپسی آندروژنیک :

80 میلیون زن و مرد در سراسر دنیا از ریزش موی ارثی که آلوپسی آندروژنیک نامیده می شود، رنج می برند. این نوع ریزش مو همان با الگوی مردانه بوده که پس از بلوغ با ریزش مو همان ریزش مو تمپورال دو طرف که به سمت وسط سر، پیشانی و تمپورال پیشرفت می کند، تظاهر می یابد. موهای پارینال و پس سری (اکسیپیتال) معمولاً تحت تأثیر هورمون های مردانه قرار نمی گیرند و ریزش نمی کنند. این شکل ریزش مو بدون جا گذاشتن اثر زخم می باشد و در افرادی رخ می دهد که از نظر ژنتیکی مستعد می باشند. این نوع از ریزش بیانگر یک پروسه فیزیولوژیکی طبیعی است و شایع ترین شکل ریزش مو است. با این وجود، بسیاری از مردان به دنبال درمانی برای ریزش موی آندروژنیک خود هستند چرا که به علت تأثیر آن به زیبایی ظاهرشان و ارتباط آن با پیری ناخشنود هستند.

درباره ریزش مو بیشتر بدانید

آلوپسی آره اَتا :

این نوع ریزش مو به علت اختلال در سیستم ایمنی بدن و حمله گلبول هیا سفید به فولیکول های مو و تخریب آنها رخ می دهد. در این نوع ریزش مو، موها ریزش پیدا کرده و مجدد رویش می یابند.

آلوپسی با الگوی مشخص :

در این الگو خط رویش مو سالم مانده ولی موها به طور منتشر درباره ریزش مو بیشتر بدانید  در همه جای سر به جز نواحی طرفی و پس سر که نسبت به DHT مقاوم هستند، ریخته یا نازک می شوند.

آلوپسی با الگوی نامشخص :

در این نوع ریزش مو تمام نواحی سر حتی نواحی طرفی و پس سر نیز دچار ریزش مو می شود. این افراد از بانک خوبی برای کاشت مو در پس سرشان برخوردار نخواهند بود و کاندید مناسبی برای عمل پیوند نیستند.

ریزش مو با الگوی زنانه :

در این الگو خط رویش موی پیشانی معمولاً سالم مانده و سایر نقاط سر دچار نازکی یا ریزش مو می شوند. طاسی با الگوی زنانه در افرادی که به DHT حساس هستند، ژنتیکی بوده و به ارث می رسد.

آلوپسی با الگوی مردانه :

این الگوی طاسی زمینه وراثتی داشته و از پدر و مادر به ارث می رسد. این الگو ب پسر وی خط رویش موی جلوی سر یا نازک شدن موهای فرق سر آغاز شده و انقدر نازک شدن موها ادامه می یابد تا به طور کامل از بین بروند. این روند در هر جای سر به جزء ناحیه پس سر و طرفین سر که فولیکول موهای آن به DHT مقاوم می باشد، ممکن است رخ دهد.

آلوپسی کششی :

هنگامی که موی سر به شدت کشیده شود و جای آن بر روی پوست سر باقی بماند،درباره ریزش مو بیشتر بدانید  آلوپسی کششی رخ می دهد. اگر کشش زود متوقف شود، محل آن اصلاح می شود. در غیر این صورت جای آن باقی مانده و موهای ریخته شده دائمی می شود.

آلوپسی سیکاتریسیل :

این آلوپسی شکل نادری از ریزش مو است که در آن التهاب و اسکارهای ایجاد شده فولیکول های حساس مو را تخریب می کنند. درباره ریزش مو بیشتر بدانید اسکارها ممکن است به علت سوختگی یا سایر آسیب ها ایجاد شوند. همچنین ممکن است اختلالات پوستی مثل لیکن پلان، عفونت های قارچی یا لوپوس اریتماتوز نیز سبب آن شوند.

تریکوتیلومانیا (اختلال کشیدن مو) :

اختلال کشیدن مو یک بیماری روانی است که فرد بی اختیار موهای خود را کشیده و می کند. این افراد رفتارشان درباره ریزش مو درباره ریزش مو بیشتر بدانید بیشتر بدانید را با گذاشتن کلاه یا کلاه گیس مخفی می کنند.

اپیدمیولوژی

شیوع در مردان: 30% مردان بالای 30 سال و بیش از 0% مردان بالای 50 سال

سن شروع: پس از بلوغ

فاکتورهای تسریع کننده: زمینه وراثتی چند ژنی

هیچ تستی برای تعین علت پروسه طبیعی آن وجود ندارد.

شیوع در زنان: 30% زنان بالای 30 سال

سن: شروع در 20 سالگی و دهه سوم عمر

 

فیزیولوژی ریزش مو

ریزش مو حاصل کاهش سایز فولیکول های ترمینالی است که تحت تأثیر هورمون قرار گرفته و تبدیل شدن آنها به فولیکئول های ولوس که درباره ریزش مو بیشتر بدانید در نهایت ناپدید می شوند، می باشد. همچنین افزایش موهایی که در فاز تلوژن بوده و کاهش موهایی که در فاز آناژن هستند نیز رخ می دهد. مهمترین آندروژنی که دراین روند نقش دارد دی هیدروتستوسترون (DHT) است.

هورمون تستوسترون توسط آنزیم 5- آلفاردوکتاز به دی هیدروتستوسترون (DHT) تبدیل می شود. پاپیلای در مال فولیکول مو، گیرنده های زیاد برای DHT داشته واین هورمون اثر مخرب بر فولیکول های موجود در پوست سر دارد و باعث ضعیف شدن آنها می گردد. در نتیجه موهای رشد کرده نازکتر به نظر می رسند و در نهایت دیگر مویی از آن فولیکول رشد نمی کند. دی هیدروتستوسترون از طریق کوتاه کردن سیکل رشد مو باعث می شود موی ضخیم در فولیکول های حساس موی سر به مویی کرکی و نازک تبدیل شود. این کار سبب می شود یک فولیکول قبل از رسیدن به مرحله آخر رشد به طور زودرس وارد فاز استراحت شده و ادامۀ رشد آن متوقف می گردد.

اثر DHT بر فولیکول مو و مینیاتوری کردن موها

در شکل فوق فولیکول های را مشاهده می کنید که از نظر ژنتیکی حساس به آندروژن می باشند. مراحل رشد آنها در زمان کوتاه تری انجام شده درباره ریزش مو بیشتر بدانید از فاز آناژن به کاتاژن و سپس فاز آناژن جدید وارد می شوند در حالی که کوچکتر، نازکتر و کمرنگ تر از قبل به نظر می رسند. اگر این سیکل معیوب چند بار تکرار شود، یک موی ضخیم به موی کرکی تبدیل شده و سرانجام دیگر موی قابل رویتی از این فولیکول رشد نخواهد کرد. درباره ریزش مو بیشتر بدانید در نهایت فولیکول مومرده و طاسی کامل می شود.

عوامل مؤثر در ریزش مو

ژنتیک: بر اساس برخی از مطالعات ژن طاسی روی کروموزوم های اتوزومال قرار داشته درباره ریزش مو بیشتر بدانید و روی کروموزوم جنسی نیست. با وجود اینکه جایگاه دقیق این ژن ها مشخص نیست ولی این ژن در مردان به صورت اتوزومال غالب و در زنها به صورت اتوزومال مغلوب منتقل می شود. در مرحله جنینی، ژن طاسی باعث می شود یکسری از فولیکول های مو نسبت به دی هیدروتستوسترون حساس شوند و بعد از بلوغ به دنبال افزایش سطح هورمون های آندوژنی، این فولیکول های حساس وارد مرحله کوچک سازی شده و از بین می روند.

استرس: از دیگر عوامل مهم ریزش مو، استرس می باشد. استرس شدید باعث می شود درصد زیادی از موها در یک زمان وارد درباره ریزش مو بیشتر بدانید مرحله تلوژن شونددرباره ریزش مو بیشتر بدانید  و رشدشان متوقف گردد. چند ماه پس از استرس وارد شده، موهای در حال استراحت دچار ریزش شده و به حدی شدید خواهد بود که باعث نگرانی فرد می شود. این استرس می تواند شامل یک ضربه روحی ناگهانی (مرگ یکی از نزدیکان، از دست دادن شغل، جدایی) یا بیماری (تب شدید/ف عفونت، آنفولانزا و ....) یا خستگی شدید ناشی از کار زیاد، داشتن جراحی و ... باشد. به این حالت تلوژن افلوریوم گویند.

شیمی درمانی و رادیوتراپی: این درمان ها عوامل پرقدرتی هستند که باعث توقف فاز رشد و ریزش مو می شوند. شیمی درمانی و رادیوتراپی روی سلول هایی از بدن که به سرعت تقسیم می شوند مثل سلول های سرطانی اثر کرده و باعث از بین رفتن آنها می شوند مثل سلول های فولیکول مو نیز سرعت تقسیم بالایی دارند، د نتیجه تحت تأثیر قرار گرفته و دچار ریزش می شوند. البته این حالت هم موقتی بوده و چند ماه بعد از توقف شیمی درمانی، موها شروع به رشد می کنند. به این حالت آناژن افلوویم گفته می شود.

تغذیه: تغذیه نامناسب نیز پس از مدتی سبب ایجاد کمبود ویتامین ها، پروتئین، آهن و سیر مواد معدنی شده که هر درباره ریزش مو بیشتر بدانید یک ازاین کمبودها می توانند باعث ریزش شدید مو شوند. در صورت تغذیه مناسب و رفع کمبودها می توانند باعث ریزش شدید مو شوند. در صورت تغذیه مناسب و رفع کمبودها این اثر موقتی بوده و ریزش مو مجدداً طبیعی می شود. در اکثر کشورها فقر غذایی به ندرت دیده می شود و مشکلات تغذیه ای بیشتر مربوط به رژیم ها و عادات غذایی نادرست می باشد که سبب محروم شدن موها از مواد مغذی می گردند. در نتیجه موها وارد فاز تلوژن یا استراحت شده که به دنبال آن 5-2 ماه بعد دچار تلوژن افلوویوم می شوند.

عدم تعادل هورمون ها: آندروژن ها هورمون های مردانه هستند که در هر دو جنس زن و مرد وجود دارند و مسبب ایجاد طاسی درباره ریزش مو بیشتر بدانید با الگوی مردانه درباره ریزش مو بیشتر بدانید در افرادی هستند که از نظر ژنتیکی مستعد می باشند. بیضه ها، غده های فوق کلیه و تخمدان ها محل تولید این هورمون ها هستند. استروژن هورمون زنانه ای است که از تخمدان ها ترشح می شود و تأثیرات آندروژن ها را خنثی می کند. این امر سبب می شود که شدت میزان طاسی با الگوی مردانه در زنان نسبت به مردان کمتر باشد. هورمون های دیگری که بر ریزش مو مؤثرند عبارتنداز: مبود هورمون های هیپوفیز و زیاد بودن یا کمتر بودن هورمون های تیروئید که باعث نازک شدن موها می شوند. کمبود گذرای خانم ها به دنبال یائسگی میزان هورمون های استروژن و پروژسترون کاهش یافته ولی آندروژن ها که از غده فوق کلیه ترشح می شوند، تغییر نمی کنند. نتیجه این عدم تعادل بروز بیشتر طاسی درباره ریزش مو بیشتر بدانید  با الگوی مردانه (ناشی از آندروژن ها) پس از یائسگی می باشد.

مواد شیمیایی: مواد شیمیایی که در رنگ کردن مو، فر کردن، صاف کردن و دکلره کردن موها استفاده می شوند، درباره ریزش مو بیشتر بدانید می توانند درباره ریزش مو بیشتر بدانید باعث خشکی و خرد شدن موها شده و ریزش موقتی ایجاد کند. در مواردی که استفاده از این مواد مکرر صورت گیرد، این نوع ریزش موها دائمی شده و دیگر موهای ریخته شده رشد نمی کنند.

سن: تعداد فولیکول های مو از سن بلوغ به بعد ب افزایش سن به تدریج کاهش می یابد. هنگامی که فرد بین 30-20 سال سن دارد، درباره ریزش مو بیشتر بدانید حدود 615 فولیکول در هر سانتی متر مربع پوست سر وجود خواهد داشت. وقتی سن فرد به حدود 50 سال می رسد، تعداد فولیکول های موی پوست سر به حدود 485 فولیکول در هر سانتی متر مربع کاهش می یابد. در سن حدود 90-80 سال تعداد فولیکول ها به 415 فولیکول در هر سانتی متر مربع می رسد.

داروها: مطالعات اخیر نشان داده اند که برخی از داروها باعث ریزش مو می شوند. داروهای رقیق کننده رقیق کننده خون مثل وارفارین، هپارین و فنیدین همچنین داروهای ضد تیروئید نظیر تیواوراسیل و داروهای ضد سرطان مثل سیکلوفسفامید، آدریامایسین، وینکریستین و نیز مصرف قرص های ضد بارداری همگی دارای عارضۀ ریزش مو هستند. مصرف بیش از حد ویتامین A نیز سبب ریزش مو می شود.